"Czasami ludzie się nie odzywają dlatego, że nie mają nic do powiedzenia, a czasem dlatego, że mają aż nazbyt wiele." ~ Dan Wells
Chciałabym nie tęsknić. Nie czuć. Dlaczego ciągle wracam do naszych rozmów? Powinnam je usunąć. Po prostu zrobić ostre cięcie. Ono Tobie pomogło. Już dawno o mnie zapomniałeś. Powinnam być na Ciebie zła. Tak cholernie zła. A jestem smutna, bo Cię nie ma. Chciałabym znów poczytać Twój punkt widzenia. Był taki... Twój.
Dlaczego sobie ją znalazłeś? Dlaczego...
Patrzę w płomienie świec i zastanawiam się... Jesteś? Czy mógłbyś na chwilę wrócić i mnie przytulić? O nic nie pytać i po prostu być tak jak kilkanaście miesięcy temu?
Po prostu bądź.
Tęsknię za droczenie się z Tobą. Czy mógłbyś już przestać być tak... umysłowo sztywny? Proszę.
Czasami szukam w archiwum randomowych słów i czytam nasze wiadomości. Za każdym razem czuję, z jaką wesołością się do siebie odnosiliśmy.
Od kilku dni czuję, jakbym była w czarnej dziurze. Wokół jesień. Powinno być tak ładnie i kolorowo. A ja czuję otaczającą mnie czerń.
Czasami nie mam już siły przyklejać tego uśmiechu do twarzy. W ogóle nie mam już na nic siły.
Ale w tamtych wiadomościach czuć jest wesołość. I te kąciki unoszące się ku górze w uśmiechu.
Jest taka książka na półce, która między kartkami ma schowaną kopertę. A w niej jest czarnozłote opakowanie i kawałek kartki z cytatem Lema. Gdy nikt nie patrzy, siadam z tym listem na łóżku i czytam. Wiesz? Ciągle czuć zapach Twoich perfum.
Tylko Ciebie już nie ma.
Powinnam już przestać to robić. Twoja nieobecność sprawia, że tam w środku wszystko mnie boli. A mimo to, znów czytam fragmenty naszych rozmów... a potem... Szukam śladów Twojej obecności. Znalazłam dzisiaj Twoje zdjęcie z biegu w Cieszynie. Powinieneś więcej jeść, wiesz?
Czy da się to wyłączyć? Może powinnam spytać o to Ciebie, ale... Boję się, że mógłbyś wbić mi w plecy jeszcze parę sztyletów. Te które już tam są, już dostatecznie sprawiają, że ciężko mi się oddycha.
Czasami chciałabym już przestać oddychać. A potem próbuje trzymać się tej reszty pozytywnych myśli i zdarzeń. Jest ich tak mało. Tak cholernie mało.